Kendine gel insan oğlu

KENDÌNE GEL
Bir var iken bin istedik
Şükür nedir hiç bilmedik
Bu dünyayı biz kirlettik
Kendine gel insan oğlu

Yüksek yüksek bina diktik
Topraklara zulüm ettik
Yaşanmaz hale getirdik
Kendine gel insan oğlu

Orman bırakmadık kestik
Dilsiz varlıkları ezdik
Farkına var hep boş estik
Kendine gel insan oğlu

Toprağın özünü çaldık
Dibine dibine daldık
Bu dünyaya zehir saldık
Kendine gel insan oğlu

Ölmez gibi hep yaşadık
Hakikatten uzaklaştık
Kıyamete bak yaklaştık
Kendine gel insan oğlu

Çaldık çırp tık hep ömürden
Farkımız yok bir kömürden
Kaçış olmuyor ölümden
Kendine gel insan oğlu

Giyinik ken çıplak gezdik
Nefse göre bir yol çizdik
Kendi kendimizi ezdik
Kendine gel insan oğlu

Her düşene tekme vurduk
Üstüne bir yuva kurduk
Yiyip içtikçe kudurduk
Kendine gel insan oğlu

Bencil olduk göz doymadı
Aç olana tok sormadı
Vicdan çöktü bulunmadı
Kendine gel insan oğlu

Her yol sonu bir yol var
Karşılıklı bir son var
Son keşke neye yarar
Kendine gel insan oğlu

Ölümü unuttuk çoktan
Sanma gelenler uzaktan
Gelenlerin hepsi haktan
Kendine gel insan oğlu

Sırrına erişme hiçin
Bil kimedir son gidişin
Ona göre olsun işin
Kendine gel insan oğlu

Sana geleni aç oku
Yayılsın mis gibi koku
Bırak varı bırak yoku
Kendine gel insan oğlu
Recep altunkaynak