KENDİNE GEL İHTİYAR!
Yaşı gelmiş kaçlara, işi gücü gaf, hata
Bin bir türlü kusurlar, etmiş onu ihata
Sefahetten görmüyor, mahiyeti hayat ne
Korkarım ki ahrette, yakar onu bu kat’a
Okunurken ezanlar, o oturur kahvede
Eliyle kâğıt oynar, gözü çayda kahve’de
Hiç usanmaz şu işten, etmiş onu meşgale
Her gün ayni grupla, ayni oyun sahnede
Yaz gelince gider hep, plajlarda yüzmeye
Bilmez ise yüzmeyi, gider yine gezmeye
Asıl derdi röntgendir, yüzme gezme bahane
Kan ağlarken vicdanı, o devam der üzmeye
Para görse cebinde, yeğler hemen içmeyi
Akıl versen durdurup, der sana da iç mey’i
O bu halde giderse, riske atar atiyi
Çünkü etmez der-hatır, hiç öteye göçmeyi
Boş kalırsa gözleri, rasat eder haram’ı
Zira onun memnudur, düşü, fikri kuram’ı
Tüm bunlar tercihiyken şu nadan ihtiyarın
Onun bahtı gerçekten, çok bed ve de kara mı?
Ömrün bitmek üzere, kendine gel ihtiyar!
Tövbe ile dön hakka, sen de ol bir bahtiyar!
Sakın deme kaderim, böyle yazılmış benim!
Mevla vermiş sana da, bil irade ihtiyar!
Cihat ŞAHİN
10.09.2018-İZMİR
Kayıt Tarihi : 10.7.2018 12:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!