Kendine Gel Ey Şaircik Kendine!

KENDİNE GEL EY ŞAİRCİK KENDİNE!

Adın şair yok şuurla bir ilgin
Yok, ne yazık bu hususta hiç bilgin
Buna rağmen geçinirsin hep bilgin
Kendine gel ey şaircik kendine!
Yeter artık rücu eyle sen dine!

Şiir demek şuur demek bilesin!
Bi-şuursan de o zaman sen nesin?
Bir şairsen tam şuurlu olasın!
Kendine gel ey şaircik kendine!
Yeter artık sövüp sayma sen dine!

Hiç baktın mı “Şuara”da ne diyor?
Hak ne derse şuur olan o diyor!
Mü’min isen onu kalbe ko diyor!
Kendine gel ey şaircik kendine!
Yeter artık sor gerçeği sen dine!

Son beş ayet beyan eder mevzuyu
Muhtaç elbet o beyana beş duyu
Tetkik edip uydur ona sen huyu!
Kendine gel ey şaircik kendine!
Her konuda itimat et sen dine!

Anlamadım nedir derdin Hak dinle?
Adı geçse saldırırsın pür kinle
Sorunun var bence senin haddinle!
Kendine gel ey şaircik kendine!
Ta’n eyleme bundan böyle sen dine!

Her sorunun varken onda beyanı
Hiç saymazsın onu ona koyanı
Ayartırsın bir de bayı bayanı
Kendine gel ey şaircik kendine!
Az birazcık ilgi göster sen dine!

Rabdir dini irşad için indiren
Son Nebidir bunu sana bildiren
Ve de din’dir her acıyı dindiren
Kendine gel ey şaircik kendine!
Teveccüh et bundan böyle sen dine!

Okumadan hiç kitab-ı Mevla’yı
Arar mısın ondan daha evlayı?
Tam sarmadan boş kafana belayı
Kendine gel ey şaircik kendine!
Dön yönünü bundan böyle son dine!

Halen varsa vicdan denen organın
Uy emrine Kur’an denen fermanın!
Onda çünkü senin cümle dermanın!
Kendine gel ey şaircik kendine!
Bundan böyle hizmet eyle sen dine!

İlhamını alıp artık sen Hak’tan
Medet umma asla, kat’a na-haktan!
Ve de gayri ırak kalıp nifaktan
Kendine gel ey şaircik kendine!
Fayda sağla bundan böyle sen dine!

Cihat ŞAHİN
07.05.2020-İZMİR