Kendine Gel Ey Müslüman Kendine!

KENDİNE GEL EY MÜSLÜMAN KENDİNE!

Aşk-ı dünya sersem etmiş ser’ini
Kendine gel ey müslüman kendine!
Rabbin Allah har kılmadan yerini;
Kendine gel din kardeşim kendine!

Ne çabuk da bitivermiş yılların
Aka dönmüş saç sakalda kılların
Gitmek için en hoşuna yolların;
Kendine gel arkadaşım kendine!

Gafil olma etrafında olandan!
Al dersini her gün onca ölenden!
Çok acele sorup dini bilenden;
Kendine gel gafil dostum kendine!

Melek ipi geçirmeden boyuna
Son ver artık eğlenceye oyuna!
Tövbe edip cümle kötü huyuna;
Kendine gel lütfen evlat kendine!

Gerçek mü’min bu şekilde yaşamaz
Fısk işleyip bed yollarda koşamaz
Dönmek için etme lütfen boşa naz!
Kendine gel fasık mü’min kendine!

Allah seni görüyorken her halde;
Israr etme kulluktaki ihmalde!
Dönüp nefse, uymaz bana ihmal de!
Kendine gel tembel mü’min kendine!

Her yaptığın konacakken mizana;
Bel bağlama bu mevzuda hiç zanna!
Sahip isen, eğer idrak iz’ana;
Kendine gel artık kardeş kendine!

Resul bile masadakken ikaz’a;
Hiç olmaz mı sana bana de ceza?
Yaşamadan mevte sebep bir kaza;
Kendine gel ey müslüman kendine!

Talip isen iki cihan mutuna;
Binme artık kör şeytanın atına!
Dindarlığı yasa kılıp zatına;
Kendine gel ey müslüman kendine!
Son dine gel gafil mü’min son dine!

Cihat ŞAHİN
12.04.2021-İZMİR