Kendine Gel Ey Nefis Şiiri - Abdullah To ...

Dün olmadan şu günün
Kendine gel ey nefis!
Belki bu gün son günün?
Kendine gel ey nefis!

Henüz varken zamanın
Sağlam iken izanın
Kış olmadan hazanın
Kendine gel ey nefis!

Varken elde imkânın
Cevval iken al kanın
Kır burnunu şeytanın
Kendine gel ey nefis!

Duruyorken ayakta
Yaşıyorken hayatta
Israr etme nahakta!
Kendine gel ey nefis!

Tende iken henüz can
Varken kalpte heyecan
Olmak için tam insan;
Kendine gel ey nefis!

Tutar iken el ayak
Şart olmadan dayanak
Yap sen sana bir kıyak!
Kendine gel ey nefis!

Bitirmeden aküyü
Sağlam iken sağduyu
Tebdil edip şu huyu
Kendine gel ey nefis!

Varken henüz gözde fer
Oku öğren karar ver!
Verip sana sen değer;
Kendine gel ey nefis!

Akil isen sen eğer
Boş değilse yani ser
Başlamadan son sefer;
Kendine gel ey nefis!

Çok mu zor ki şu fiil?
Yapmıyorsun bil-fiil!
Bil yaşantın hoş değil!
Kendine gel ey nefis!

Deme sonra duymadım!
De duydum da uymadım!
Atıp derhal bir adım;
Kendine gel ey nefis!

Oynamadan nadimi;
Ol dininin hadimi!
Kabul edip kadimi;
Kendine gel ey nefis!

Ahir kelam ne dersen?
Hoş olacak he dersen!
Kılınmadan bir hor sen;
Kendine gel ey nefis!

Abdullah Toroslu
28.02.2013-İzmir