Kendine Gel Ey Beşer Şiiri - Abdullah To ...

Yetmedi mi onca şer?
Kendine gel ey beşer!
Yok etmeden seni şer;
Gel kendinel ey beşer!

Bu ne tuğyan ve isyan?
Yapmaz bunu bir insan!
Yok mu sende hiç hoş yan?
Kendine gel ey beşer!

Görüyorsun olanı!
Geçtin çoktan yılanı!
Rab vermeden belanı;
Kendine gel ey beşer!

Kulluk iken istenen;
Bu mu senden beklenen?
Mahvolmadan tamamen,
Kendine gel ey beşer!

Yok mu zerre imanın?
Hani nerde izanın?
Henüz varken zamanın;
Kendine gel ey beşer!

Her gün artar musibet!
Eder arza isabet!
Hal olmadan daha bet;
Kendine gel ey beşer!

Ayar yapıp haddine;
Öğren kulun haddi ne?
Tövbe edip Rabbine;
Kendine gel ey beşer!

Değil isen mankafa;
Dön yeniden şu safa!
Henüz sağken o kafa;
Kendine gel ey beşer!

Emin olma sen sakın!
Her an mümkün helakin!
Belki sonun çok yakın!
Kendine gel ey beşer!

Tek kurtuluş tövbede!
Bir an önce; “tövbe” de!
İnat etme, gel “he” de!
Kendine gel ey beşer!

Abdullah Toroslu
20.09.2012-İzmir