Sevene kul olmanın, merhemidir yalnızlık,
Ölene can vermenin, sebebidir ayrılık,
Gittiğinden beri suskun olan bu sazlık,
Ağlamaya başladı, nedendir bu nazlılık.
Bir tebessüm uğrunda, koş ama hiç yalanma,
Menfaat için dostum, yalan dolana kanma,
Herkes zekidir bil ki, kendince sen aldanma,
Yetmişlik dul kadını, yeni gelinlik sanma.
Kayıt Tarihi : 6.3.2008 10:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Rafet Haznedar](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/03/06/kendine-gel-21.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!