Kendine Gel Şiiri - Durmuş Yığman

Yüzüne tükürseler nisan yağmuru sanır
Saklamaya gerek yok, onları herkes tanır,
Göremedim kalmamış onlarda şeref onur,
Utanacak yüz nerde, olsa zaten utanır.

Yalakalık yaparsın sen el ayak öpersin.
Sen ne utanmaz şeysin, harama helâl dersin.
Bir de gelip de bana, namustan söz edersin
Yüzün bile kızarmaz, Allah belânı versin.

Kendine gel sen artık, bırak bu pis işleri
Ağzında sayılıyor gülme köpek dişleri.
Kazancın çok yerinde seversin göbeşleri
İnsanlığından utan, bunlar hayvan işleri…

Namusumuz, arımız yoluna can koyarız,
Bunlara göz dikenin gözlerini oyarız.
Bunlara değer vermez mahlûklara sorarız
Yeter ki dürüst olun sizi sevip sayarız.