Kendine Gel Şiiri - Emrah Karakoç

Kendine gel Türk çocuğu
Batı salyalar saçıyor
Kan ağlıyor Ortadoğu
Hainler fesat saçıyor

Çıktı irezilin biri
Resmeyledi peygamberi(SAS)
Dar ederim ğöğü, yeri
Kafamın tası atıyor

Bu can bedene emanet
Olurmu ona hiyanet
Tek isteğimiz hidayet
Dedem toprak ta yatıyor

Okunur beş vakit Ezan
Çalıyor, söylüyor Ozan
Hak yolda giderken azan
Düşün seni ne bekliyor

Dıştan gelen bunca çile
Gözüme görünmez bile
İçimizde biten fitne
O beni derde salıyor

Karakoç der; dik dur başım
Akıllı benim gardaşım
Hak yolunda akan yaşım
Gücüme hep güç katıyor