Gözlerinden anladım, gidicisin.
Yalanlayan ifadelerle bakıp da yorma kendini.
Ben yeterince üzüldüm, bırak üzülmesin dizlerin.
Yorulmasın kaldırımlar ve
Daha yolun başında takati kesilmesin gülüşlerin.
Artık şafaklarımda ki sükunet hayal.
Mutsuzluk adım attığım her yerde tavan yapar.
Yalnızlık sekiz kollu bir ahtapot, biriyle sarmasa diğeriyle sarar.
Sen benden çok kolay gidersin de,
Kendinden kaçtığın her yol yine sana çıkar...
Öyleyse durma sür atını benden.
En fazla sana kadar yolun var...
Kayıt Tarihi : 19.11.2015 13:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
sensizliğin şiir yanı
