Kendinden Birşey Bulan Koyar Başlığı

Son yolculğnda
Kalbinin derinlerine
Bir daha gülü görememek uğruna
Aynalarda dahi görünmemeye

Yok oluşa bu dünyadaki
Yeniden başlangıca öteki diyarlardaki
Beni okuyan her insanın kalbinde
Belkide binlerle ben varım

Kimse bilmez ki
Kayıptır kayığı
Yolculuktadır benliği
Arayışın en zorunda

Sonsuz okyanusta sadece bir damla
O saf ruhunda bir leke
O en büyük gül

O,
En büyük yüz,
O ise,
Evet o,

Sadece bir yankı
Kalplerin seslerinden oluşan
Kendine ait hiçbirşeyi olmayan

Sadece bir yankı
Yankılanıyor kalpten kalbe
Belki güçlenerek
Belki sönümlenerek

Yağmur yağdığında ıslanıyor
Güneş çıktığında kuruyor
Başlayan herşey bir sonuca varıyor
Bekleyişler ile...