Kendin Pişir Kendin Ye Şiiri - Leş Kargası

Bugün manzara,

biraz daha tok, daha çok yaşanmış ve kendinden emin gibi.

hava, her duyguyu ihanetle örtbas etmiş gibi.

bugün ev, senfoni orkestrası gibi.

halıların desenleri her gün başka karakterlere bürünüyor, birkaç bakışlı yüzler gibi.

bugün kasetler, isyanın bayrakçısı.

sesler daha ürkütücü ve derin.

bugün ben, daha karmaşık, daha solgun, daha hayalperest, daha gelecekçi, daha mani ya da dur bi’ daha depresif, daha çok ağlayan ve ürken bir kız çocuğu gibi.

bugün çok ‘uzun zamandır ağlamıyorum’ gibi.

kalbim bugün seri üretim yapan bir çikolata fabrikası gibi.

bugün sen, biraz daha 'self servis' ya da 'kendin pişir kendin ye'.