Memleket Sevdası İle Yoğrulduk! ŞÜKÜRLE! .
Adı; “ŞEVVAL! ” Bir Kere: ÇÖL YALNIZLIĞI! .
Mecnunluğa değil sevdası; aşk kalabilme! .
Savruldum Yine; bir AdI ile ÇÖLLERİMİZE! .
O çöl senin, bu çöl benim; AVARE BİRİSİ! .
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta