Kendin Ol Şiiri - Abdullah Göçben

Yüreğini aç, kollarını da
Kaldır başını gökyüzüne bak.
Derin bir nefes al,
Ama uzun bir süre bırakma
Sahiplen!
Sonra bırak; başla bağırmaya.
Hoop! O kadar değil.
Şimdi biraz durul,
Biraz daha...
Aç artık gözlerindeki perdeleri
Gör çevrendeki renkleri
Renklileri değil.
...
Sırası geldi
Dök içindekileri birer birer
Kırmızı kadını
Mavi çocuğu,
Sarı adamı
Mor caddeyi,
Yeşil evi,
Gri kenti
...
Hiçbir şey kalmasın
Taa derinleri de.
Ağla tabiki durma.
Aman!
Abartmadan.
Şimdi usul usul kendin ol.
Kendin!
Kendin!
Kendin!
İşte bu sensin