Konuşamıyorum.!
Aşkındı kalbime saplanan delici...
Bana susarak konuşmayı sen öğrettin, gözlerinle...
Yüreğim kalabalıktı ya seninle,Artık tenhalaştı...
Öldürdüğün yaşanmışlıklara inat,
Şimdi bir kuytu bul kendine...
Sarıl içi boş yalnızlıklara...
Sonra ondan da sıkıl ve savaş kendi pençelerin ile... "İ.D.K"
Kayıt Tarihi : 28.6.2019 15:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!