Kendin'e tutul Şiiri - Özcan Kurt

Ellerini gökyüzüne değil,
Gönlünü dön iç yüzüne çevril,
Yönünü etme çöllere meyil,
Musa gibi gez, özüne evril.

Kendinden başka arama resul,
Sendeki şaha kulak ver eğil,
Seçilen  elçi başkası değil,
Kul iç sesinden, izine mesul.

İncirin kesretinden çık  sıyrıl,
Yasaklardan gel  Zey-TİN e soyul,
Kalu belada açıldı okul,
Gözden gönle düş yollara koyul,

Ulaşmak için vesile sebep,
Sebep dediğin ağaca bir ip,
Yıkılır üst üste süretten küp,
Sen damarında  ışığa sokul.

Özvecan  polen nektar, topladı,
Çoktu kovan ve  petek  tekledi,
Gül çiçek aldı ballar yükledi,
İsa, MUHAMMED,  ALİ'ye tutul
Özvecan