Yıldız Özdemir - Kendimle söyleşiler (vı ...

Yıldız Özdemir
70

ŞİİR


0

TAKİPÇİ

AŞKIN MOR YÜZÜ….

Kuşların gülüşleri de değişiyor artık. Kırmızı sıcaklar vururken toprağa sustu Arap bülbülleri.. Serçeler, şaşkın dönüşlerine saklandılar suskun ağustos akşamlarında.. martılar hüzünlü dönüşlerine eklediler sevdalarını.. Balıkçılar yaz coşkusunu sererken deniz yüzeyine beyaz ağlarıyla, ben Akdeniz sularına ekilen tek bir ayçiçeği tohumuydum. Deniz dibine tutunan, deniz yüzeyine sarı çerçeveli yüzünü serip gökyüzünü izleyen….

Akdeniz sabahında ‘haydi’ nefesi üflenirken sabahın lacivert yüzüne, çakıl taşlarına tutunan bir su damlasıydım. Suskunluk düştü payıma dalgalar kendi sahilini döverken. Arkasındaki sırları asırlara tutunan aynalar göstermiyordu bana kendimi.. Ben ararken beni…! Sen bu değilsin dese bile gözlerime bakan görüntü… Ben bendeyim kendimdeyim ve bende benden öte benimle olan yüreğim var nefesi benden uzakta olsa da gözleri benim içinde gökyüzüne bakan gözlerinde gözlerim olan…

Bilirim ki gördüğü sabah çiğinde, yaprağın yeşilinde, büyüttüğümüz iç denizlerimizde Yaradan’ın sunduğu her nimete, her güzelliğe uzanırken gözlerinde hareler oluşturup kıyılarıma uzanan….Bir yelkenlinin beyaz duvarını öpen balığa dokunan su damlasının her bir molekülüne sevgiyi ekleyip oluşan hareleriyle saran sarmalayan esintileriyle var…… İnadına var….

Tamamını Oku