Kendimize Uzakken Şiiri - Adem Eray Kozan

Hislerimi, skolâstik düşüncelerle tanımlıyorum,
Ruhumun ortaçağ karanlıklarında...
Kiliseleri veya inanç adamlarını suçladığım yok...

Yaşanılanlar şeytanın aklından bile geçer mi?
Bilmem...
Yoksa hoş hatıralar mı yaşananlar?
Bilemem...

Şeytanın melek olduğundan şüphem yok...
Melekler hep iyi mi olurlar?
Görmedim ben...
Şeytanın her zaman kötü olduğunu bilemediğim gibi...

İsimlere anlam yüklemekten çekinen, bir insan;
Kelimelere anlamların fazlasını verirken...
Bu söylenenlerin bir formülü yok;
Ruhların var olduğu kanıtlanmamışken...

Ne kadar doğru, yanlış bilmem
Yaşadık ve yaşıyoruz...
Belki yaşayacağız.
Yeni bir çağda, ya da yakında...
Kendimize bile uzakken...

(25.09.2008)