Eriyip benzeşiyoruz başkalarıyla.
Kaybettikçe farklılığımızdan,
Kabul görüyoruz.
Aynı ayinlerde
Aynı kurbanları oynuyoruz.
Pabuç bırakıyoruz topluma.
Kendimizi kurban ediyoruz;
Boynumuza takılırken kurdeleler.
Kuzu kuzu gidiyoruz.
Karşı koymuyoruz kimseye,
Kendi sesimizden korkuyoruz.
Toplumun biçtiği rolleri oynuyoruz;
Büyük alkışlar alma adına.
Kayıt Tarihi : 28.2.2006 13:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Osman Demircan](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/02/28/kendimiz-olma-adina.jpg)
Osman Bey, sizi Büyük Doğu Sanat grubumuza davet ediyorum...Güzel paylaşımlar adına...Başarılar...
TÜM YORUMLAR (3)