Kendimi Senin Hayatından Kovuyorum

Bu zamana ağlamak ve kanarcasına hasret.
Tutamadığım hayallerin kıyısında,
Gözlerin gibi büyük bir ummana dalarken
Yitirdim ayık hüsranları.
Ardımdan kalan; susuşun kadar kahreden,
Gülümseyişin kadar gözü yaşlı
Ve benliğimin üstüne insafsızca yıkılan
Harabeydi.
Sözlerinin altında can çekişen bir aşk
Nihayetinde.

Velev ki;
İnan ki,
Çok deli sevmiştim ben seni,
Ziyadesine rıza ile…
Hiçbir âdemoğlunun aşkından
İcazete tahammül etmezcesine.
İhanetsiz…

Biliyorum ki; güzel olacak her şey senin hesabına,
Biliyorum ki; senin için hayat benden ötede saklı,
Biliyorum ki; sen büyüksün, çok büyüksün.
Sen aşksın, sevdiğim kadarsın.

Velev ki;
Seni, dün olduğu gibi yarında seviyorum.
İnan ki;
Uzaktan ve üzmeden sevmek için,
Kendimi senin hayatından kovuyorum.