kendimi, seni, oğlum.
senin için yerden cesetler topluyorum.
her başımı yere eğdiğimde,
yeni bir can, yeni bir çiçek görüyorum.
solmuş, çokça yaralanmış bir çiçek,
farklı farklı uzuvlarından parçalanmış.
kalbim dayanamıyor, ağlıyorum.
Bana dünya ' yı sorma sakın...!
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
Devamını Oku
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta