Kaçıyor elimden,bütün fırsatlar,
Zerresine sahip olamıyorum,
Arttıkça artıyor yine heyhatlar,
Bir türlü kendimle kalamıyorum.
Dünya bana kalmaz ölünce sağlar,
Üstelik üstüme yıkılır dağlar,
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
hüzünlü bir türkü tadındaydı.
yine de ümit diyorum,hep bir başka baharlara ertelesek de yine de ümit.
selamlar,saygılar.
şiirniz bana yazılmış sanki okudum ve aynı duyguları yaşayan biri oldugunu anladım.paylasımınız icin tşk ayrıca tebrikler mustafa bey.bu mısralarıda benden kabul edin...
Hayatın sebeblerini ararken ,Yorgun düşüyorum
Yorgunum uzun yoldan gelmiş bir yolcu gibi
Vatana hasret ceken gurbetci gibi gönlüm
Hasretim ,yaşanmıs hayatta, yaşanmayanlara
Kendime hesap veremiyorum
Zararda ziyandayım yüregim cıglıklarda
Çaresi olmayan hasta gibiyim
Sokak cocuklarına eşim
Gidecegim kapıları bulamıyorum
Kayboldum ben beni tanımıyorum..
Umut kalemim bitti
Ben kimim..
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta