Kendimi Gördüm Şiiri - Hilmi Tanrıkulu

Kendimi gördüm bu gece,

Paslı bir sokaktaydı.

Ve onun yanındaydı

Ve ondan kaçıyordu.

İlgisiz sanal bulutlardan,

Kopan, toprağa kaçan,

Düşlerimin hüznü,

Birkaç damla yağmur düşüyordu,

Düşlerin sığınağı

Ve senin olan

Benim olan

Herkesin olan,

Yüreğime yüreğime.

Kendimi gördüm bu gece,

Anlatamadı yine,

O’ na,

O paslı sokağın taşlarına anlattıklarını.

Sonrası var,

Sonrası yok,

Anlatamadı işte.