Kendimi Gördüm Dün Şiiri - Turgay Kaygı

kendimi gördüm dün
çıkmaz sokağın birindeydim,
yalnızdım
şiire batmıştım boğazıma kadar
hep şiirdi üstüm başım
ürkekti bakışlarım
yalnızdım

ilk defa
kendimi gördüm dün
yalnız bu kadar,
yeni doğmuş kedi yavrularınınki kadar
ürkekti bakışlarım!

bir sağımdan,
bir solumdan geçiyordu
çıkmaza girip çıkanlar
bana çarpa çarpa!

güneş batmıştı
ay batmıştı,
el yordamıyla buluyordu
arayan aradığını!
kalpler el yordamıyla kırılıyordu!

görmesini istemedim beni
kendimin
biliyordum ki
herşeyden vazgeçecek kadar
kapılmıştı ona!
(benden bile belki)

ya ben?
ben hiç yapamam kimsesiz
çıkmazlarda işim ne ki benim?
çıkmazdakilerle ne işi olur ki onun?

kasım sabahı
sis çökmese,
karanlık olmasa bu kadar geceleri kasımın,
el yordamıyla bulmak zorunda olmasa
insan ışığı,
hiç girermiydim
bir kasım sabahı
kendimin peşinden,
sokağından banane çıkmazların?

bir geceyarısı
kendimi aramak mı olacaktı sonum
sokak sokak?

yeni doğmuş kedi yavrularınki kadar
ürkek bakışları
bakışları şiir olmuş,
adama bak!

çıkarmanın yolunu
ararmıydım kendimi el yordamıyla
çıkmaz sokaklardan,
çıkmaz sokaklarında kasımın?

yok daha neler!
yok artık!
artık yok!

dövsünler beni istiyorum artık
dövsünler karanlık elleriyle
dövsünler gecenin çocukları,
dövsünler şiir miir demeden
dövsünler evet,
evet dövsünler!

dövsünler de gelsin aklım başıma!
korkmayayım bir daha
dövülmekten!

(inegöl,17.11.2002)