Kulak ver biraz, ey fani kişi,
Bitermi sanırsın, dünyanın işi,
Nefsini yenmek, bu işin başı,
İnanmak yetmez, gel amel taşı.
Dede den alma, biraz ilmin var.
Yaparmısın ki, bilmem ne kadar.
Şu günler nazik, sabaha kadar.
Sonrasın düşün, hesap vermek var.
Ne var heybende, ne götürürsün?
Evlat ve servet, öğünç olmasın.
Bir kez aşk ile, yüreğin yansın.
Dile mağfiret, ışık görünsün.
Yaradana kul, olmak zor değil.
Yeterki iste, birazda eğil.
Şefaat dile, olma sen zail.
Hak'ka teslim ol uyuma cahil.
Kayıt Tarihi : 21.9.2006 12:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
(İnanç paralelinde bir öz eleştiri.)
Evlat ve servet, öğünç olmasın.
Bir kez aşk ile, yüreğin yansın.
Dile mağfiret, ışık görünsün.
Derinden derinden gönül yazdırmış halleri nasıhatleri yüreğine sağlık
TÜM YORUMLAR (1)