Avmede elimde henüz satın almış olduğum ipek etamin eşarbım ile hülyalara dalmışken, gecelere ve rüyalara pekte ihtiyacım olmadığını biliyordum sevgili günlüğüm✍🏻
Varsın çölde olmasın bedenim, bir başlarına kalsın kum taneleri, aralarında olmadığımın farkında bile değiller, peki ya olsaydım?
Ayakkabı mı giyerdim sanırsın kızgın kumlarda; belki çokça ısınacak yanacak, kavrulacak ayak tabanlarım, bedenim ay ayyy ayyyy ayyyyyyy deyip bir parmak ucuna, bir topuklarla havaya zıplarken metrelerce ipek kumaş üzerimde rüzgarla dans ediyorken ruhum, duymam ki yakıcı sıcağın verdiği azabın sesini.
Ya duymazsam susuzluğu çölde? Görmesem veya ayaklarımızın dibine kadar gelmezse serap?
Ardından söyleriz: Gelmese de olur kendi bilir!
Bir deniz bekliyorduk. Duvara çarpıp ölmesi gibi
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Devamını Oku
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta