bu acıyı benmi çektiriyorum kendime
duvarsız hayatımın acık hava koridorları
kar yağmakta
kış öyle amansızca bağrımda arabekssel dürtülerde ki
kıvılcım gelse İstanbul denen şey patlayacak yüreğimde
arsızlığım
günahkar başım
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta