Kendime Gelemiyorum

Ne zaman karanlık çöker, akşam olur
Seni bu bedenim ister, canım çeker
Seni görmeyince, gönlüm hasta olur
Olurum ben, deli divaneden beter

Ben tam derim, al canımı Tanrım yeter
Birden, bu gözüme hayalın görünür
Ben tebessüm edince, kıskançlık eder
Güzel hayalı yüzün, ansızın kaybolur

Ben seni arzuladıkça, istedikçe
İnadına dertler gelir, beni bulur
Ben hasretten, özlemden ahlar ettikçe
Keder, hüzün, karşımda sırada durur

Artık kardeşim oldu, gam, keder, hüzün
Sabaha kadar, beni terk etmiyorlar
Gece bana, çok eziyet ediyorlar
Çok fena darda pembe gülüm, bu kuzun

İnan, ne yapacağımı bilmiyorum
Bilmiyorum, çile ne zaman son bulur
Ağlamaktan, kendime gelemiyorum
Allah bilir, acı ne zaman son bulur

Yarıda kalmıştı aşkımız, son gece
O kabuslu gece, aklımdan çıkmıyor
Her gece, yaşıyorum o anı Ece
Artık yaşamak bana, bir tat vermiyor

Kahrolası geceler, sensiz geçmiyor
Muhtacım, senden gelecek tatlı sese
Kendimi, perperişan etmem yetmiyor
Neler vermem, senden gelecek nefese

Kahrettim, niye yokum diye kolunda
Teselli için, ben düştüm meyhaneye
Döndürdüm orayı bir tanem, haneye
Eve bile gitmez oldum, en sonunda

Sabaha kadar, içiyorum belalım
Dayanmıyor bana, kasa dolu şişe
Gel de, akıllıca bir çözüm bulalım
Beni yıkan, derbeder eden bu işe