Kendime Dert Şiiri - Adem Bayar

Hangimiz yere bakarak yürüyoruz ki...
Birbirimizin yüzünde aradığımız ne? Günahın ta kendisi.
Baktıkça gözlerimiz de, yüzlerimiz de kirleniyor.
Bakmak eylemi de bundan nasibini alıyor.

Hangimiz giyinişimize dikkat ediyoruz?
Daralıp kısaldıkça çağdaşlaşan elbisemiz
Vücudumuzu örtmek dışında her fonksiyona kavuşurken,
Sahi biz ne zaman örtünmekle emrolunacağız?

Seslerimizi yükseltmemiz öğütlendi bugüne dek bize.
Peki nefse hoş gelen her sese kulak mı vereceğiz.
İlahi seslere daha ne kadar kapatacağız duyularımızı,
Sıkıcı mı gelecek hep ve kısılacak mı ezan sesleri?

Tinsel ihtiyaçlarımıza tensel olanları mı ikame edeceğiz ömür boyu,
Olmayacak mı bizim de af dileme ihtiyacı duyacağımız hatalarımız,
Ya da hep yanlış mercilere mi vuracağız akılsız başlarımızı?

Uykularımız ne zaman ıslanacak,
Ne zaman atalarımıza bakıp utanılacak şeyler yapmaktan usanacağız?
Kimse görmeyecek mi gerçeği,
Yanıyoruz dumansız.