Kendime Değil Şiiri - Solmaz Çiçek

Ben kendime değil
Senden kalanlarla yetineceklere üzülüyorum
Ben yine girecek bedenler bulur
Yorgun sabahlar uyanırım
Yine takılır gözlerim başka gözlere
Elimde çiçeklerle dayanacak çok kapı bulurum
İçten olmasa da yine gülüşlerim olur
Ben kendime değil
Senden kalanlarla yetineceklere üzülüyorum
Aklımda;
Hep aynı isim aynı gülüş olacak
Hep aynı tarih dönecek 09.06.2011
Bölük bölük olmuş kalbime sığmayacak
heycanımı mutluluğu mu yaşayamayacak
O mutlu olsun diye hiçbir çabam olmayacak
Söylenmiş sözler daha da çıkmayacak ağzımdan
Annesinden başkasını tanımayan bağımlı bir çocuk olucam
Ben kendime değil
Senden kalanlarla yetineceklere üzülüyorum
Son sigarayı çeker gibi çekmicem
Ruhunu içime
En güzel onu anlatan sözleri kulaklarına söylemicem
Bir kağıda baştan aşağı çok çook çoook yazıp
Sonuna da özledim demicem
Gözlerim ona bakarken hep bir boşluğu görecek
Ben kendime değil
Senden kalanlarla yetineceklere üzülüyorum
Şimdi senden geriye
Sürekli bir dejavu yaşayan
Eğitilmiş bir köpek gibi
Her şeye olur diyen
Heycanı hayalleri kalmamış bir eş
Ahhh ve keşkelerle tükenen bir anne kaldı
Ben kendime değil
Senden kalanlarla
Ömrünü tüketeceklerime üzülüyorum…