Kendime Şiiri - Hikmet Nazlı

Anlamsız hayalden, düşten, rüyadan
Bak ne hâle geldin Hikmet uyan be!
Ne zevk aldın üç- beş günlük dünyadan
Acıya, kedere biraz dayan be! ...

Eksiktin her zaman, hiç tam olmadın
Maalesef dillerde hoş nam olmadın
Ne yazık, sonunda adam olmadın
Sendin hayatına vurup, kıyan be! ...

Duruşun yaralı, gidişin sakat
Koymadın kendinde bir tutam takat
Millete doğruyu gösterdin fakat
Sen oldun hep doğru yoldan cayan be! ...

Bir düzen, intizam belirlemedin
Çok kulvarda koştun, hiç terlemedin
Gerilerde kaldın, ilerlemedin
Sendin hep yerinde adım sayan be! ...

Çapulcu takımı yürüdü gitti
Çevreni ısırgan bürüdü gitti
Akıllı, parseli sürüdü gitti
Sen kaldın tarlada hıyar soyan be! ...

Azimden sakındın, faydadan kaçtın
Lezzet deryâsında susuzdun, açtın
Kendi kısmetini millete saçtın
Sen yedim zannettin, onlar doyan be! ...

Uyanma vaktidir, ne geç ne erken
Geçmişten al dersi, pişmanım derken
Sadece yıldızlar kayar sanırken,
Sendin sen, sessizce yitip, kayan be! ...

18.11.2006