Yaşantım bir yerden bölündü, gitti
Dizgini kaybettim, atı kaybettim
Bir bir topladığım umutlar bitti,
Daha ölmeden hayatı kaybettim…
Kalplerde kendime yer kuramadım,
Karanlık gözümde fer kuramadım,
Gelmedi elime, per kuramadım,
Hayat oyununda kötü kaybettim…
Daha işlemeden bozuldu büyü
Sağlamken yıprattım, kestim örgüyü
Sessizce götürdü kurtlar sürüyü
Kanı, canı, eti, sütü kaybettim…
Kamçıladım durdum duygularımı
Sevdaya kaptırdım hep yularımı
Boşa hebâ ettim uykularımı
Aşk maçında tam üç seti kaybettim…
Büsbütün çevremi sardı bir loşluk
Ne aşk fayda verdi ne de sarhoşluk
Şimdi barınağım tamamen boşluk
Sanki yurdu, memleketi kaybettim…
Sürekli saatler işliyor geri
Çok lâzım bir gayret, bir alın teri
Aradım, taradım, deştim her yeri
Buldum derken bak Hikmet’i kaybettim…
18.06.2008
Hikmet NazlıKayıt Tarihi : 14.3.2013 03:55:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!