Merhaba…
Bugün yine konuşacak kimse bulamadım.
Her zamanki gibi, yalnızlığın soğuk sessizliğiyle oturdum masama. Bir kahve kendime, bir kahve de beni dinleyecek… yine kendime.
Alıştım aslında. Bir kahvenin buharına anlatmaya içimde birikenleri. Fincanın kenarına düşen her damla, sanki sakladığım sırları taşıyor. Bazen kahve beni dinliyor, bazen ben kahveyi.
Sen: Çamlı dağlardan ağaran şafak...
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...
Devamını Oku
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta