Kendimden Uzak Şiiri - Mehmet Cıngır

Bir yaz akşamı...
Akşam serinliğinde
Kesilmiş cırcır böceklerinin sesi...
Esiyor hafif hafif,tatlı bir rüzgâr.
Bir akşam kahvesi...
Oh; ne hoş,ne iyi!

Tepsi gibi mehtap,
Parlak...
Hakem olmuş rüzgâr,
Futbol oynuyor yıldızlar...
Ben de katıldım aralarına,
kadro dolmadan...
Arada çekiyorum kahvemi,
Farkında olmadan...

Top oynuyorum onlarla...
Ayrıldım kendimden.
Arada bir,
Çekiyorum kahvemden...

Çalım,çalım içinde,
Dolduruyorum futbol keyfini
İçime...
Kendimden çok uzak...
Fakat; yakınım kahveme.
Derdim varmış,sıkıntım varmış...
Bana ne! ..