Kendimden Pay Biçiyorum

KENDİMDEN PAY BİÇİYORUM

Kendimden pay biçiyorum:
Zamânın zamâna
Muhtaç olduğu bir andı..
Bir sonsuzluk içinde
Bir kıvılcım çaktı;
Hem yürek hem bedenler
Cayır-cayır yandı.
Bir geleneğin peşinden
Sürüklenip giden insan..
Bâzen nefsine aldandı bilmeden;
Bâzen de kör şeytanın
Vesvesesine kandı.
Kendimden pay biçiyorum;
Başkasında ne işim?
Korku dağları üstüme yıkıldığında,
Ne kaçmaya yer kalmıştı,
Ne çığlık atmaya zaman.
Sert esen bir fırtına gibi,
Ani düşen bir yıldırım gibi..
Uçurumun kenarında,
Son anda konulan
Acil bir fren gibi..
Ateşlere düşmüştüm birden.
Ben sayıyordum da,
Yerimde durmadan..
Bir tek yıllardı ömürden giden.
Kendimden pay biçiyorum,
Başkasına sözüm yok.
Yok olsun yoksulluk! derdi
Rahmetli babam her sözünde.
Ama bak, yok olmadı işte..
Ne katık olabildim
Bir yoksulun ekmeğine,
Ne de kesem dolmadı işte.
Diyorlar ki..
Süleymana da kalmamıştı bu miras..
Bana da kalmadı işte.
Hayat,
Yağız atın çiftesi gibi,
Vurdu darbesini.
Sersem oldum, afalladım,
Tökezledim, topalladım..
Nutkum biran gitti benden;
Ne söylesem çuvalladım.
Aldığımı ummamıştım;
Umduğumu alamadım.
Vicdan bekçisi başımda,
Aç karınla çalamadım.
Her ağlayanla ağladım,
Gülenlerle gülemedim.
Akıl, akıl, akıl..
Ya bu akla ne demeli?
Ne saadetlere götürdü beni..
Ne savup salavatlayıp
Bir yollara salamadım.
Kendimden pay biçiyorum ben..
Bâzen, bu gönlümü
Mahkemeye veresim geliyor..
Aman hâkim bey!
Siz onu bilmezsiniz..
Her şeye maydanoz,
Her şeye maydanoz..
Düz yolları bırakır da,
Gider çukuruna takar..
Bir tânecik bile sevgilisi olmamış..
Melül melül
Yollarına bakar.
İster ki, gönül evlerinde
Gönüller kursun..
Pusulayı şaşırır,
Nice çamları yıkar.
Sonrasında pişman olur,
Döner, çâresizce bakar.
Kendimden pay biçiyorum,
Başkasında işim yok;
Hep kendimedir benim
Bu isyânım,
Bu feryâdım,
Bu figanım..
Aah ah, şaşırmışım vallâhi!
Neresidir sol tarafım..
Hangi taraf sağ yanım.