Issız bir vaktin yeldeğirmeninde,
Vaktimi döndürüyorum.
Kaybolan geçmişim
Şu zamana bağlı.
Ve yarınlarım ise
Meçhule.
Gidiyorum,meçhulun gittiği
Ve beni beklediği
Eylül akşamlarına.
Bir gözlük camı hatırlıyorum
Ve bir ibret dersi.
Güldürmeyen gülümsemeleri
Kendime trajedi diye yutturuyorum.
Ve,
Issız bir vaktin değirmeninde
Ben geçmişimi döndürüyorum.
İleriye dönüp yeniden
Şahlansın diye.
Kendimden kendime.
Kayıt Tarihi : 13.12.2003 14:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
24 Ocak 1993 tarihinde bombalı saldırı sonucu ölen gazeteci-yazar UĞUR MUMCU'ya hasretle 1994 yılında yazdığım şiirdir.
Uğur Mumcu'nun yazıları, yarınki kuşaklara ışık tutsun..Kalemi ve hukukçu dürüstlüğü ile, birçok olayın üzerindeki perdeyi kaldırmıştır...Hasret içimizde Rafet MADEN..Ama onun ışığıyla yoğrulup aydınlatan yürekler olucak..Yüreğin ne güzel anlatmış...sağol
TÜM YORUMLAR (2)