kendimde buldum
cam buğusunda elle çizilen sessizliği
yalnızlığımda limanımdı kekeç anılar
yarıda kalan en güzeli
asma yaprağına sardığım yüzün
kendimde buldum
unutur muyum bu yoksul coşkuları
sızılayan tellerde ağladığım türküler
arada salan dün bezeli
küsme durağına vardığım hüzün
kendimde buldum
can birbirine düşüp yazılan sevdalığı
sessiz fırtına tutuşuydu aanaç tohumlar
sarıda olan gün ezeli
esme kurağına sürdüğüm sözün
19:02 16.04.2009ankara
Ozan EfeKayıt Tarihi : 16.4.2009 19:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!