Kendimce Şiiri - Kanber İhsan Öcel

kendine küsmüş canımın içiiii

ve cüzzamlı
üstelik hata payı yok beyninde kendince
kibirli
egoist
bezgin ve yılgın ama cilve kalçalarında onun

ılgınlar anca yeşerir mayısta
zamanın her anı mutlu etmez öncesini derler
sabırsız lanetlenmiş ademden beri
ademden beri.

uzatıpta mezroyla ölçtüğünde ondört santimetre imiş
siyah saç köklerinin dipleri terlemiş
yazık üstü sarı boyalı kıvır kıvır kıvrcık
kaşları oldukça kalın aslında bir erkeğinki kadar iddialı
vücut ağırlığı altında ezilme tehlikesi içinde endişeli minicik ayakları
bunun için söylenmiş olmalı iki karekterli
hem dişi bir de iddialı bir yanı var ki....

yağlı ve tastamam mütemadiyen çalışan makine
gözbebeklerinin tam arka tarafında bir beyin.

o gözlerden kaçmak....
öfkesini kusmak için hazır ve nazırdır
kimin haddine ki yoluna durmak

kulak memeleri sertleşmiş saç diplerinden nefeslenir o an
kıyameti onda yaşarsın öfkeli bir dalgakıran san ki
canımın içi
her an karanlık kötücül bir bulut mekansız sanırsın ayakları

özgürlük mürekkebin şişesinin dibinde bir kalemin ucunda......yani