Kendimce Şiiri - Şükran Atasay

bu sefer şair demesin bir şey
hiçbir şey deva vermiyor
ve bir sigara, bir duman ne'm varsa anlamsız kalıyor
boş ver
eskisi darmadağın bir gelecek ile neyin peşinde koşuyor zaman
kime uzanır bu düş yolları gecenin kör vakti
kim ne söyler ne anlar deli yüreğim benim
kime konuşuyor şarkılar, sussun
en az ölmek kadar sessiz, yaşamak kadar derinden bakıyorsun
camlarıma yağmur düşüyor,
devriliyor dibimde soylu kentlerin surları
ne bir ağaç kalıyor, ne gökyüzü yukarıda
gidiyorsun ya sızlıyor mutluluk satırları
içimin içi yanar, gözümün feri donar, aylardan Haziran
yani çiçekler dışarıda yeni açmakta
içerimde soldu bütün papatyalar.
biri beni yalancı çıkardı, boynumu eğdi gönlüme karşı
bir şey gelmez elimden, " elim koynumda kaldı. "