Kendim Olunca Şiiri - Şadıman Şenbalkan

İçimi acıtan aşk yarası geçti mi yoksa
Kendimim her yaşanmışlık sonrasında
Daha bir fazla seviyorum hayatı
Yazı, kışı, son baharı
Bekliyorum kış rüzgarında ilk baharı
Güz vurmuyor beni incitmiyor gamlı bir küskünlükle
Yanmıyor içim
Aşk acısı geçince
Tüketilmiş sevgideki aşkımı sevmiyorum şimdi
Tutkulu günlerimden arınmış ruhuma huzuruma
Şaşırarak bakıyorum kendime, ilâ ki kimliğime
Yol aynı yol ama, karanlık değil bana
Bulutlar sağanak indirecek gibi dursa da
Ağlamaklı gözlerim gülüyor, umutla tutunana
Gün kavuşurken, gün batımını seviyorum şimdi ben
Akşamlarım yapyalnızda yalnızlığım
Yok bende gamdan eser, kederden heder
Sevgilim olmazsa olmazım değil artık
Seviyorum hayatı onsuzda
Karıncayı, atlı karıncayı
Kestane şekeriyle tatlanan dudağımı
Seviyorum kendimi
Kendim olunca.