Kendim için ağladım Şiiri - Hatice Ak

Ne bir amacım var, ne yetişmek istediğim bir yer
Öylesine bir boşluk işte, bazen ağırlığı altıda ezildiğim
Hiç açılmadı senden sonra, kapattığım pencere
Belki de bu yüzdendir yokluğuna tahammül edemediğim
Bir gün görünmesen ortalarda
Merak içinde kalıp kendimi yiyip bitirdiğim

Akşam uyumaya gittiğimde odama
Açık bırakırdım ya lambayı
Sen gelip, hem lambayı hem üstümü ört diye
Aslında bilerek yapardım hepsini
En çok da usulca saçlarımı okşamanı severdim
Birde alnıma kondurduğun minik buseyi

Bazen çok geç kalkardın hani, başucunda beklerdim ya
Sen uyurken, bende sana yapardım bana yaptıklarının aynını
Nefes alışını izler, kalp atışlarını dinlerdim
Bir de, belli belirsiz bir tebessüm olurdu yüzünde
Bakmaya kıyamazdım

Başlangıçta bir oyun gibiydi hepsi
Hani sazlıkların arasında yolunu kaybeden
Çirkin ördek yavrusu masalını paylaştığımız gibi
Sonra ne olduysa oldu, şiddetli bir akım kapladı benliğimi
Bencillik midir sahiplenme mi bilemiyorum ama
Ya hep, ya da hiç der olmuş, önceliklerin olduğunu
Çoktan unutmuştum

Sonra düşündükçe olmayacak bir duaya inandığımı anladım
Bu yüzden, çekip gitmekti doğru çözüm, geç de olsa kavradım
Şimdi bin bir parçaya bölünmüş bir ben var içimde
Yaşama küskün, alabildiğine kırgın ve bir o kadar yorgun
Zaman her şeye ilaç demiş ya bilenler, benzeri bütün sözleri
Tekrarladım durdum kendime ama ne aklım inandı ne yüreğim
Şiir yazmaya ve içimdeki hüzünleri boşaltmaya çalıştım bir süre
O da olmadı, tekrar etmekten korktum belki bazı şeyleri

Belki de söylemek için can attığım sözler dökülürse kalemimden
Gene en başa dönmekten korktum… İşte gene aynı şeyler oluyor
Sana söylemek için hazırladığım bütün kelimelerim kördüğüm
Kendimden mi kaçıyorum, yoksa senden mi bilmiyorum
Bildiğim tek şey var, o da ne seninle ne de sensiz olmuyor
Yerin hiçbir şeyle dolmuyor… Umutsuz ve mutsuzum
Mutsuzum ama umutsuzluk da bazen işe yararmış biliyor musun
Sanki daha az acı duyuyorum, ya da öyle düşünmek istiyorum

Senden gittiğimden beri bütün ışıkları söndü yüreğimin
Karartma gecelerinin düzleminde
Ve gülümseyen gözlerinin özlemindeyim
Ama senin için olsa bile, olmayacak dualara
Âmin dememeye yeminliyim
Söylemiştim ya çok ağlarım diye, sebepli sebepsiz
Hep başkalarına, başka şeylere ağlardım
Hiç istemeden de olsa, senden gittiğim için
Bu defa günlerce ve ömrümde ilk kez
Sadece kendim için ağladım

23 Nisan 2011