Doğdum yıllar önce bir eylül sabahı
Hala gözümü açıp bakamadım dünya denen yalana
Yıllarla yarıştım kim daha çok uzağa gidecek diye
Işıksız yol aldım, yorgunluklar koydum küfeme
Oyunbozanlık bu hayatın doğasında
Kendi yorgunluklarını da yükledi yıllar sırtıma
Olsun dedim devam ettim yılmadan kararlıca
Yine bütün hilebazlığıyla yıllar karşımda
Önce ablamı sonra annemi ve en sonunda babamı
Yalnız koşacaksın dedi
Bakalım ne kadar dayanacaksın
Delirdim, uslandım, sabırlara boyandım
Acılar beni artık bulamaz dedim saklandım
Piç, açgözlü, karabasan ve bezirgan
Yollar çamur, yıllar kadar namert ve hain
Yolun yarısı bitti düşe kalka
Kalan yarısını da anlatırım otuz yıl sonra...
Kayıt Tarihi : 1.1.2008 13:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
30 yaşında babasız kalınca
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!