Kendim için,
Seni senden eden benim.
Salınırken rüzgarın önünde,
Evinden eden ben,
Yolundan döndüren benim...
Kendim için! ! !
Rengin içimi yerken,
Ta uzaklardan al beni diyen,
Bu insafsızın yolunun üstünde
Boy vermiş,büyümüşken.
Kendim için...
Burda bu vazodasın.
Yalnızlığımı yüzüme vuran,
Bencilliğimi bilensin.
Çok,çok,çok güzelsin! ! !
Ve güzellik:
Hiç beklemediğinde,
Bir hoyrat elin kaderisin...
Kayıt Tarihi : 6.12.2010 00:09:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!