Kendi zindanımı yaratmışım seninle…
Seninle daldım uykulara,
Ya yanımdaydın, farzettim…
Ya da rüyama girmeni bekledim.
Geceler hasretleri ezer geçerdi belki böylece…
Kimi zaman,
Kendi kendimle konuştum,
Dinleyen sen varsın, farzettim
Seninle uyandım her yeni güne.
İşe beni sen bırakırdın, farzettim…
Tüm gün çalan her telefona
sensin sanıp, sarıldım...
iş çıkışı, beni alan hiç olmadı,
ama ben hep bekledim...
işin çıktı diye, farzettim…
yalan söyledim seni merak edenlere,
olsun ne kaldı ki geceye?
Çok geç fark ettim…
Kendi zindanımı yaratmışım seninle…
Hapsettim bir ömrü boş yere...
22/03/2006
istanbul
Kayıt Tarihi : 21.3.2006 01:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nur Demirciler](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/03/21/kendi-zindanimi-yaratmisim-seninle.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!