Kendi Suçu Şiiri - Erbil Pozam

Derdin deli gönlümü az kasıp kavurmadı,
Ateş-i aşkın ile az ah çekip inlemedi,
Az nasihat etmedim de, hiç sözümü dinlemedi,
Bir felaket sardı ise, bu gönlümün kendi suçu...

Yıllarca hep aktı, taştı, böyle coşup çağlamadı,
Çok afetler gördü ama böyle deprem yaşamadı,
Önüne set inşa ettim, yıktı geçti, alçalmadı,
Bir felaket sardı ise, bu gönlümün kendi suçu...

Çok gönüle girdi çıktı, çok ağladı, çok ağlattı,
Çektiği dertler ile aşılandığını sandı,
Dedim ki; ‘Bu aşk başka’, hiç sözüme aldırmadı,
Bir felaket sardı ise, bu gönlümün kendi suçu...