Kendi Şiirim Gibi Şiiri - Mehmet Orbay

İşte
Tam da karşımda duruyor
Gökyüzünden taze süzülen
Kar taneleri gibi bembeyaz sayfalar
Her biri seni yazmamı
Her satırda ismini anmamı istiyor benden
Bense, eli kolu bağlı bir mahkum gibi
Özgürlüğe uçan kuşları seyrediyorum
Masmavi semada

Evet
Her an seni düşlüyor
Her geceyi seninle bağlıyorum gündüze
Ama bir türlü dökemiyorum hislerimi
Ne kağıda ne de kara toprağa
Her zerrem sen diye yaşarken
Nerden baksam çok uzağım sana

Şimdiyse
İlk defa sesleniyorum sana
Tertemiz duygularla dökülüyor bu sözcükler
Delicesine hasret kokan yapraklara
Çok seviyorum seni
Tıpkı şiir gibi
Kendi şiirim gibi