Kendi Şiirim Şiiri - Hüseyin Sever

Kendi Şiirim

Seni düşünmekten uyuyamadığım geceler var;
Gözlerinin karanlığında hapsolduğum anlarda
Gözlerini benden kaçırışına mı üzüleyim yoksa
Beni kendine aşık etmemen için verdiğin uğraşıya mı
Bilmiyorum.

Yağmurlu bir günden sonra toprak nasıl kuruyorsa
Gözümü bulanıklaştıran gözyaşı da öyle kuruyuveriyor
Akmadan gözpınarlarında...
Seni sevmenin ne demek olduğunu kör gecelerde
anlattığım yıldızlar bir bir kayıverdi semalarından.
Nereye kaybolduklarını anlamadım; senin kalbine mi
Yoksa mahzun ve yorgun gönlüme mi? Meçhul...
Gülüşünü anlattığım
Hatta anlattığım da değil
düşündüğüm yerler parlıyor sevincinden;
duygularımın ortağı oluveriyorlar birden istemsizce.
Durakta beklerken miyavlayarak geçen kedi,
Bir ağacın yanından geçerken avucuma düşürdüğü yaprak,
İçtiğim bir açık çay, bağrına bağrına bastığım toprak.

Ama işte sadece düşünüyorum, sevemiyorum.
Zemheri soğukta elini tutup nefesimle ısıtamıyorum,
Karşına geçip de elim çenemde gözlerine bakamıyorum;
Gözlerinin okyansuna dalıp gidemiyorum,
Seni göğsüme basıp da doyasıya sarılamıyorum;
Gece karanlığı saçlarını okşayamıyorum, kokusunu ciğerlerime çekemiyorum...
Sadece düşünüyorum; düşüncelerimde sevip kendimi avutuyorum

En kötüsü de bu değil mi?
Bir insanı sadece düşüncelerinde sevmekle gerçekte sevdiğini zannetmek.
Ama olsun. Hem ne diyor şair: "Ben seni sevmeyi seviyorum."
Ben de seni düşüncelerimde sevmeyi seviyorum; aklımı, ruhumu kaybetsem de seviyorum...

Hüseyin Sever
Kayıt Tarihi : 6.12.2024 16:13:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!