Emperyalist ses çiziliyordu
Toprakta sömürünün utanmasızlığı dağılıyor
Açlık sokakta dik geziyordu
Mavi gözlü çocuk ağlıyor
Beş para etmez kapital gülüyordu
Siyaset kürsüsünde çakal uluyordu
Çocuklar durmadan yangın şarkısında
Taş gibi çocuk
Yüreği boncuk boncuk
Üzülme tatlı çocuk
Üzülme tatlı çocuk
Daha yolun başında yaşın tomurcuk
Neler oluyor
Neler yazılıp çiziliyor
Aç susuz anadan doğma
nasıl cani yanmış
kendi ölüsüne bakıyor
Katil kimdi efendi
Geceye düşen can kırıkları
Yayılıp kaldırımlarda çete sürüleri
Ahkam kesiyor zehir satıcıları
Tenhalarda kol gezen ölüm
Taş gibi çocuk
Yüreği boncuk boncuk
Üzülme tatlı çocuk
Üzülme tatlı çocuk
Susacak elbet prangasına düşülen yoksulluk
Kayıt Tarihi : 23.5.2007 01:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Okan Kurdoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/05/23/kendi-olusune-bakanlar.jpg)
İçindeki yaşanmışlıkla birliklte şiir pırıltıları yakamozlar gibi aydınlattı karanlık geceyi....
Esin pınarlarınız kurumasın hiç!
TÜM YORUMLAR (1)