Yüreğimin lambalarını söndürdüm
Gözlerimde sabahladı yalnızlığım
Kendi çöplüğümden topladım hayallerimi
Mektuplara sığmadı hasretlik sözcüklerim
Paramparça makamından çalıyordu aynalar
Anason tohumları serptim dudağıma
Neyzenin nefesinde kokuyordu sarhoşluğum
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
