KENDİ KENDİNE
Bu dünya var oldu, kendi kendine
Ağaçta nar oldu, kendi kendine
Kışlarda kar oldu, kendi kendine
Konuşma be ahmak, kendi kendine
Kendi kendine, kendi kendine
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta